Захруддинов Зайнуддин

Захруддинов Зайнуддин 18 феврали соли 1939 дар рустои Арнохуни нохияи Мастчох таваллуд шудааст. Мактаби 7-соларо соли 1956 дар деха хатм карда 1 сол колхозчи шуда кор кардааст. Соли 1960 факултаи бучаи давлатии техникуми статистики нохияи Орчонкидзеободро хатм карда, худи хамон сол бо роххати Вазорати Молияи Ч.Т. ба кумичроияи нохияи Мастчох ба хайси ёрдамчии мухосиби буччети таъин карда шудааст.

Муллошо Давлатов

Муллошо Давлатов 20 декабри соли 1942  дар хонаводаи дехкони дехаи Хадишахри нохияи Мастчохи вилояти Ленинобод Муллошоев Давлатбвек ба дунё омадаст. Соли 1949 ба мактаби ибтидоии хамон деха шомили синфи якум гашта соли 1959 мактаби миёнаи раками 3 нохияи Мастчохро хатм кардааст.

Тули ду сол яьне то соли 1961 донишчуи техникуми хочагии кишлоки нохияи Мастчох шуда, тахсил намудааст.

Комил Ёдгор

Комил Ёдгор 6 майи соли 1950 дар нохияи Мастчох таваллуд шудааст. Омўзишгоҳи рассомии шаҳри Душанберо дар соли 1971 ва Институти рассомии ба номи В. И Сурикови шаҳри Маскавро соли 1978 хатм кардааст. Соли 1987 котиби Иттифоқи рассомони Тоҷикистон интихоб шуда буд. Комил Ёдгоров аслан рассоми монументалист маҳсуб мешавад. Асарҳои ў “Фоҷеъаи Саргазон”,  “Парастуи аввалин”,

Карим Абдулов

Даргузашти Карим Абдулов – кумунисте, ки ду бор ҳаҷ кард

Даргузашти Карим Абдулов

Профессор Карим Абдулов дунёи фониро тарк гуфт

Профессор Карим Абдулов 26 феврали соли 1939 дар деҳаи Сурхкати Куҳистони Масчоҳ ба дунё омадааст.Ва дар таърихи 6,12,2010 вафот кард. Баъди хатми мактаби миёна дар Техникуми молияи шаҳри Сталинобод, сипас дар Донишгоҳи давлатии миллии Точикистон таҳсил кардааст. То соли 1967 сарварии комсомолону чавонони ин даргоҳи донишро ба уҳда дошт.
Карим Абдулов соли 1970 ба кори ҳизби гузашт. Солҳои 1988-90 дотсент, доктарант ва профессори ДДМТ буд. Аз соли 1991 то соли 1992 ба ҳайси мудири котиботи Президенти Чумҳурии Точикистон кор кардааст. Ҳоло мушовири Раиси Ҳукумати вилояти Суғд, Раиси Чамъияти «Дониш»-и вилояти «Суғд» мебошад. 

Муҳаммадзамони Солеҳ

Мухаммадзамони Солех соли 1951 дар дехаи Падрохи нохияи Мастчох ба дунё омадааст.Нависанда ва журналисти варзида мебошад.Китобхои “Сарви кишмар”, “Ишки актёри пир” ва чандин хикоёти дигар аз офаридахои у мебошанд.Аввалин достони кӯтоҳи ӯ дар матбуот дар охири солҳои 1970 таваҷҷӯҳи адабиётшиноси маъруф Муҳаммадҷон Шакуриро ба худ кашида буд. Шакурӣ дар сарсухани китоби нахустини Муҳаммадзамони Солеҳ “Сарви Кишмар” навишта буд,

Мирзонабии Холиқзод

Мирзонабии Холиқзод aз соли 1995 бо радиои Озодӣ ҳамкорӣ мекунад. Ҳоло раиси дафтари радиои Озодӣ дар Тоҷикистон мебошад.Дар соли 1962 дар ноҳияи Масчо зода шудааст. Пас аз хатми Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон дар соли 1985, ба ҳайси муҳаррири бахши адабию драмавии Телевизиони Тоҷикистон ва баъдан ҳамчун сардабири ҳамин бахш кор кардааст.Соли 1994 корманди масъули Вазорати фарҳанги Тоҷикистон буд. Дар зер чанд намунае аз эҷодиёти муаллиф иро мешавад.

Мусо Исо

Мусо Исоев соли 1952 дар дехаи Пастигави нохияи Мастчох ба дунё омада, омузишгохи касбию техникии нохия ва донишкадаи варзиши пойтахти чумхуриро хатм кардааст.Устоди варзиш, кахрамони чандин каратаи чумхурият оид ба гуштини классики ва дзю-до , кахрамони Озарбойчон аз руи гуштии дзю-до.Нахусин мастчохие, ки дар кино накшхои асоси, аз чумла дар филмхои “Кафорат”,”Номзад”, “Бори 300” офаридааст.Дар филми “дарду алами афгон” хамрохи хунарпешаи машхури итолиёви Микеле Плачидо накш офаридааст.
Соли 1992 аз чониби дастахои номаьлум дар Душанбе вахшиёна ба катл расид.

Муллоев Шариф

Муллоев Шариф Бокиевич 7 – уми январи соли 1965 дар кишлоки Худгифи Офтобруя нохияи Мастчох мутаввалид шудааст.Мавсуф хатмкардаи мактаби №10(1972-1982) нохияи Мастчох чамъияти саххомии “Сомониён”  собик колхози Оржоникидзе мебошад.

Муллоев Шариф солхои 1983–1985 дар Кушунхои хавои дар Семипалатинск Москва хидмати харбиро ба чо овардааст.Пас аз адои хидмат дар соли 1986 хуччатхояшро барои идомаи тахсили оли ба Донишгохи омузгории шахри Душанбе  ба номи К. Ш. Чураев супорида онро бо муваффакият соли 1992 ба итмом мерасонад.

Муллоев Шариф аз соли 1996 то 2000 дар Академияи улуми Точикистон Институти забон ва адабиети ба номи Рудаки хамчун аспирант маьрифат андухтааст.Тачоруби кори ва фаолияти у аз инхо иборат аст:

Асрори Азиз

Асрори Азиз санаи 23 декабри соли 1977 дар деҳаи Худгифи Офтоб аз оилаи коргар ба дунё омадааст.Сентябри соли 1984 ба дабистон шомил гашта онро соли 1994 хатм намудааст.Худи ҳамон сол ҳуҷҷатҳояшро ба Омузишгоҳи тибби супорида кабул мешавад ва соли 1997 пас аз хатми омузишгоҳ фаолияти кории хешро аз беморхонаи марказии ноҳияи Мастчоҳ дар шуъбаи “Эҳё” ба ҳайси беҳёр огоз намудааст.Аз соли 2000-ум инҷониб дар маркази саломатии “Зарафшон” ба сифати беҳёри бачагона адои вазифа намуда истодааст.Асрори Азиз аз зумраи он пизишконест, ки дар миёни ҷомеаи Мастчоҳ аз oбрую эҳтироми вижае бархурдор аст.

Абдумалик Зухури

Абдумалик Зухури 20 ноябри соли 1951 дар дехаи Ревомутки нохияи Кухистони Мастчох таваллуд шудааст.Соли 1976 ба шуъбаи иктисодии Донишгохи давлатии Точикистон шомил шуда, онро соли 1971 пирузмандона хатм намудааст.

Муддате дар идораи шуъбаи молияи нохия, КСН-17 ба хайси сармутахассис ва аз соли 1978 то имруз дар чамъияти саххомии “Сомониён” дар  риштаи хисобу китоб хамчун сармухосиб адои вазифа менамояд.

Намунаи ашъораш дар китобхои муштараки “Хордаста” , “Сурмаи дил” ва рузномаву мачаллахои чумхури ба чоп расидаанд.

Саттор Хусейн

Инчо мехохам аз хаёту фаолияти марде харф бизанам, ки вокеан фардест чонфидову мехнати, хирадманду насихатгу ва хикматдон, ки лоики тахсину кадрдонист.Мардест ки такабуру магрури аз у бегонаанд,мардест номдор дар фазои мухиту диёр!Уро Саттор Хусейн мегуянд(Сатторов Хусейн).Ин марди хамвора дар руи кутуби набавию осмони дар хакикат дар миёни мардуми махал ва гирду атроф бо тачоруби касб бинмудааш ва бо фахму заковати кордонияш шахиру номдор аст.Азбаски Мулломирхусейн тагои падарм мебошад, мо низ чун падар уро таго-гуён садо мекунем. Хонаи Худоро зиёрат намудааст,аммо кабл аз ин ки рох суи хонаи Худоро бигирад, манзили садхо кулуби башарро ободу шод кардааст,ки ин худ мусовист бо мушарраф шудан ба хонаи У.

Салими Аюбзод

Салими Аюбзод 18 августи соли 1960 дар Тоҷикистон ба дунё омадааст. Пас аз хатми Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон дар нашрияҳои «Комсомоли Тоҷикистон», «Адабиёт ва санъат», «Ҳафтганҷ» ва «Чароғи рӯз» кор кардааст. Охири соли 1992 Тоҷикистонро тарк намуда, дар Маскав ба сифати котиби масъули ҳафтаномаи «Голос» ва таҳлилгари «Независимая газета» фаъолият намуд. Дар соли 1995 барои кори доимӣ ба радиёи «Озодӣ» даъват шуд ва ба Прага кӯчид. Муаллифи осори мустанади «Ҳамосаи пайкон» (1988), «Сад ранги сад сол. Тоҷикон дар қарни бистум» (2002) ва бадеии «Девор (1991), «Гунги хобдида» (1999). Осораш ба забонҳои англисӣ, чехӣ, олмонӣ, русӣ ва эстонӣ нашр шудаанд. Собиқ узви садорати Иттифоқи журналистони СССР, барандаи ҷойизаи аввали Конфедератсияи кишварҳои муштаркулманофеъ дар соли 1990.Дар зер чанде аз навиштахои ин рузноманигори саршносу шахири точикро манзур мегардонем.