Саттор Хусейн

Инчо мехохам аз хаёту фаолияти марде харф бизанам, ки вокеан фардест чонфидову мехнати, хирадманду насихатгу ва хикматдон, ки лоики тахсину кадрдонист.Мардест ки такабуру магрури аз у бегонаанд,мардест номдор дар фазои мухиту диёр!Уро Саттор Хусейн мегуянд(Сатторов Хусейн).Ин марди хамвора дар руи кутуби набавию осмони дар хакикат дар миёни мардуми махал ва гирду атроф бо тачоруби касб бинмудааш ва бо фахму заковати кордонияш шахиру номдор аст.Азбаски Мулломирхусейн тагои падарм мебошад, мо низ чун падар уро таго-гуён садо мекунем. Хонаи Худоро зиёрат намудааст,аммо кабл аз ин ки рох суи хонаи Худоро бигирад, манзили садхо кулуби башарро ободу шод кардааст,ки ин худ мусовист бо мушарраф шудан ба хонаи У.

Салими Аюбзод

Салими Аюбзод 18 августи соли 1960 дар Тоҷикистон ба дунё омадааст. Пас аз хатми Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон дар нашрияҳои «Комсомоли Тоҷикистон», «Адабиёт ва санъат», «Ҳафтганҷ» ва «Чароғи рӯз» кор кардааст. Охири соли 1992 Тоҷикистонро тарк намуда, дар Маскав ба сифати котиби масъули ҳафтаномаи «Голос» ва таҳлилгари «Независимая газета» фаъолият намуд. Дар соли 1995 барои кори доимӣ ба радиёи «Озодӣ» даъват шуд ва ба Прага кӯчид. Муаллифи осори мустанади «Ҳамосаи пайкон» (1988), «Сад ранги сад сол. Тоҷикон дар қарни бистум» (2002) ва бадеии «Девор (1991), «Гунги хобдида» (1999). Осораш ба забонҳои англисӣ, чехӣ, олмонӣ, русӣ ва эстонӣ нашр шудаанд. Собиқ узви садорати Иттифоқи журналистони СССР, барандаи ҷойизаи аввали Конфедератсияи кишварҳои муштаркулманофеъ дар соли 1990.Дар зер чанде аз навиштахои ин рузноманигори саршносу шахири точикро манзур мегардонем.