Одинаев Абдугаффор

Одинаев Абдугаффор 1-январи соли 1950 дар дехаи Худгифи Соя, нохияи Мастчох ба дунё омада аст. Мавсуф соли 1966  мактаби  миёнаи № 4-и нохияи Мастчохро бо бахои аъло хатм намуда ва аз соли 1968 то соли 1970 дар мактаби хаштсолаи № 24 ба унвони муаллими синфхои ибтидои фаолият намуда аст. Солхои 1970-72 дар сафи артиши собик Иттиходи Шурави хизмат карда аст. Соли 1973 ба факултаи таъриху филологияи донишгохи педагоги ба номи С. М. Киров(хозира ДДХ ба номи Б Гафуров) дохил шуда  соли  1978 онро бо муваффакият ба анчом расонид.

Қувватбеки Давлат

Қувватбек рафту монд “Гулбонг”-аш

  Чанде пеш аҳли адаби устони Суғд 60- солагии Қувватбеки Давлат,шоир, рӯзно-манигор ва муассиси нашрияи “Гулбонг”- ро дар зодгоҳаш – деҳаи Табушни Кӯҳистони Мастчоҳ таҷлил намуданд ва дайни худ медонам бархе ногуфтаҳоро дар бораи шахсият ва осори он азиз, ки нону намакхўр ҳам будем,  дар ин матлаб баён намоям.

   Зуҳури нашрияи “Гулбонг” дар ноябри соли 1996 дар устони Суғди Тоҷикистон гўӣ садду деворҳо ва қолиби марсум ва маҳдудро шикаст ва зангўлаи бедориро ба гўши ҳамдиёрон ба садо даровард. Ин нашрия дар шумораи нахуст, ки бо коғази маъмулӣ дар ҳаҷми 4 саҳифа бо шуморагони 900 нусха чоп шуда буд, шарҳи ҳоли Шайх Абулҳақ – Эшонбобои Маҷнунро ҳамроҳ бо аксашон ба  чоп расонд. Ва ин матлаб нухустин мақолае буд, ки аз зиндагии ин орифи раббонӣ, яке аз охирин раҳравони роҳи тариқат дар водии Зарафшон ҳикоят мекард. Исми аслии эшон Абулҳақ буд ва ба хотири ишқи ҷунуносо дар ҳасрати Ҳазрати Дўст лақаби “Маҷнун”- ро баргузида буданд. Мавсуф дар хонаводаи Эшони Хоҷа, аз пешгомони маслаки Қодирия дар даҳаи аввали қарни 20 ба дунё омад ва муддате дар мадрасаи Хуқанд таҳсили улуми динӣ карданд ва то поёни умр (соли 1993) дар роҳи Худо ва зикри ҷамили Ў буданд. Низ навиштаанд, ки Эшон хати зебое доштаанд…

Ҳусейнов Сино Ҳотамович

Номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ, сармуаллими кафедараи ҳуқуқи ҷиноятӣ ва криминалистикаи Донишгоҳи давлатии ҳуқуқ, бизнес ва сиёсати Тоҷикистон Ҳусейнов Сино Ҳотамович. Ҳусейнов Сино Ҳотамович 4 – уми марти соли 1984 дар деҳаи Сурхкати ноҳияи Мастчоҳ дар оилаи омўзгор таваллуд шудааст.
Ў соли 2001 баъди хатми мактаби умумии №11 – уми ба номи Шодихоҷа Асророви ноҳияи Мастчоҳ ба факултети ҳуқуқшиносии Донишгоҳи давлатии ҳуқуқ, бизнес ва сиёсати Тоҷикистон дохил шуда, онро соли 2006 бо баҳои аъло хатм намуда аз ҳамон сол ин ҷониб бо пешниҳоди маъмурият дар факултети ҳуқуқшиносии ДДҲБСТ, шаҳри Хуҷанд ҳамчун омўзгори (аз соли 2011 сармуаллим) кафедраи «Ҳуқуқи ҷиноятӣ ва криминалистика» фаъолият мебарад.

Захруддинов Зайнуддин

Захруддинов Зайнуддин 18 феврали соли 1939 дар рустои Арнохуни нохияи Мастчох таваллуд шудааст. Мактаби 7-соларо соли 1956 дар деха хатм карда 1 сол колхозчи шуда кор кардааст. Соли 1960 факултаи бучаи давлатии техникуми статистики нохияи Орчонкидзеободро хатм карда, худи хамон сол бо роххати Вазорати Молияи Ч.Т. ба кумичроияи нохияи Мастчох ба хайси ёрдамчии мухосиби буччети таъин карда шудааст.

Муродбек Насриддин

Муродбек Насриддин 6 октябри соли 1951 дар дехаи Мадрушкат чашм ба олам кушода аст. Сароянда, овозаш тенори лирики. Донишкадаи Хучандшахрро соли 1976 хатм кардааст. Устод Муродбек Насриддин, хонандаи маъруф, баъди фориғуттаҳсил шудан аз Донишгоҳи омӯзгории шаҳри Хуҷанд ба Филормунии давлатии Тоҷикистон роҳхат гирифт.

Муллошо Давлатов

Муллошо Давлатов 20 декабри соли 1942  дар хонаводаи дехкони дехаи Хадишахри нохияи Мастчохи вилояти Ленинобод Муллошоев Давлатбвек ба дунё омадаст. Соли 1949 ба мактаби ибтидоии хамон деха шомили синфи якум гашта соли 1959 мактаби миёнаи раками 3 нохияи Мастчохро хатм кардааст.

Тули ду сол яьне то соли 1961 донишчуи техникуми хочагии кишлоки нохияи Мастчох шуда, тахсил намудааст.

Комил Ёдгор

Комил Ёдгор 6 майи соли 1950 дар нохияи Мастчох таваллуд шудааст. Омўзишгоҳи рассомии шаҳри Душанберо дар соли 1971 ва Институти рассомии ба номи В. И Сурикови шаҳри Маскавро соли 1978 хатм кардааст. Соли 1987 котиби Иттифоқи рассомони Тоҷикистон интихоб шуда буд. Комил Ёдгоров аслан рассоми монументалист маҳсуб мешавад. Асарҳои ў “Фоҷеъаи Саргазон”,  “Парастуи аввалин”,

Карим Абдулов

Даргузашти Карим Абдулов – кумунисте, ки ду бор ҳаҷ кард

Даргузашти Карим Абдулов

Профессор Карим Абдулов дунёи фониро тарк гуфт

Профессор Карим Абдулов 26 феврали соли 1939 дар деҳаи Сурхкати Куҳистони Масчоҳ ба дунё омадааст.Ва дар таърихи 6,12,2010 вафот кард. Баъди хатми мактаби миёна дар Техникуми молияи шаҳри Сталинобод, сипас дар Донишгоҳи давлатии миллии Точикистон таҳсил кардааст. То соли 1967 сарварии комсомолону чавонони ин даргоҳи донишро ба уҳда дошт.
Карим Абдулов соли 1970 ба кори ҳизби гузашт. Солҳои 1988-90 дотсент, доктарант ва профессори ДДМТ буд. Аз соли 1991 то соли 1992 ба ҳайси мудири котиботи Президенти Чумҳурии Точикистон кор кардааст. Ҳоло мушовири Раиси Ҳукумати вилояти Суғд, Раиси Чамъияти «Дониш»-и вилояти «Суғд» мебошад. 

Маликнеъмат

Маликнеъмат дар таърихи 20 ноябри соли 1959 дар дехаи Мадрушкати нохияи Мастчох мутаввалид шудааст.Маликнеьмат аз шоирони бузурги Мастчох махсуб меёбад,ки айни замон дар литсейи №1 фаолият мекунад.Вазифааш чонишини директор, омузгори забони точики.
Дарачот: Аълочии маорифи Точикистон, аълочии фарханги Точикистон.
Узви ИН Точикистон, узви ИР Точикистон, номзади илмхои суханшиноси.
Муаллифи китобхои «Нилуфари махтоб», «Одамасп», «Эхёи Мадрушкат»,
«Ин дарахтон», «Маснавии нави» ва монографияи илмии «Рашахоту айнилхаёт»-и Фахруддин Алии Сафи ва мохияти адабию ирфонии он».

Муҳаммадзамони Солеҳ

Мухаммадзамони Солех соли 1951 дар дехаи Падрохи нохияи Мастчох ба дунё омадааст.Нависанда ва журналисти варзида мебошад.Китобхои “Сарви кишмар”, “Ишки актёри пир” ва чандин хикоёти дигар аз офаридахои у мебошанд.Аввалин достони кӯтоҳи ӯ дар матбуот дар охири солҳои 1970 таваҷҷӯҳи адабиётшиноси маъруф Муҳаммадҷон Шакуриро ба худ кашида буд. Шакурӣ дар сарсухани китоби нахустини Муҳаммадзамони Солеҳ “Сарви Кишмар” навишта буд,

Мирзонабии Холиқзод

Мирзонабии Холиқзод aз соли 1995 бо радиои Озодӣ ҳамкорӣ мекунад. Ҳоло раиси дафтари радиои Озодӣ дар Тоҷикистон мебошад.Дар соли 1962 дар ноҳияи Масчо зода шудааст. Пас аз хатми Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон дар соли 1985, ба ҳайси муҳаррири бахши адабию драмавии Телевизиони Тоҷикистон ва баъдан ҳамчун сардабири ҳамин бахш кор кардааст.Соли 1994 корманди масъули Вазорати фарҳанги Тоҷикистон буд. Дар зер чанд намунае аз эҷодиёти муаллиф иро мешавад.

Мусо Исо

Мусо Исоев соли 1952 дар дехаи Пастигави нохияи Мастчох ба дунё омада, омузишгохи касбию техникии нохия ва донишкадаи варзиши пойтахти чумхуриро хатм кардааст.Устоди варзиш, кахрамони чандин каратаи чумхурият оид ба гуштини классики ва дзю-до , кахрамони Озарбойчон аз руи гуштии дзю-до.Нахусин мастчохие, ки дар кино накшхои асоси, аз чумла дар филмхои “Кафорат”,”Номзад”, “Бори 300” офаридааст.Дар филми “дарду алами афгон” хамрохи хунарпешаи машхури итолиёви Микеле Плачидо накш офаридааст.
Соли 1992 аз чониби дастахои номаьлум дар Душанбе вахшиёна ба катл расид.